José Garcia w Pars szybko i wracaj późno
Streszczenie filmu
Komisarz Jean-Baptiste Adamsberg nie lubi wiosny. Uważa na wzrastający sok, pragnienia ucieczki, przypływ impulsów, wszystkie te sygnały, które brzmią jak powrót słonecznych dni ...
A on ma rację Adamsberg ... Jego narzeczona, Camille, jest pniem, a jego nieobecność przecina skrzydła komisarza, kiedy najbardziej tego potrzebuje: coś właśnie spadło na stolicę, niosąc zagadkę przekleństwo, które może się zamienić w nieszczęście, jeśli nie zostanie rozwiązane. Dziwne sygnały rozprzestrzeniają się na drzwiach paryskich budynków, a niepokojące, tajemnicze słowa spadają na aukcję na placu publicznym. ..
I wtedy to, czego obawiał się Adamberg, było pierwszą śmiercią, ciało poczerniało, jego twarz zamarła w grymasie przerażenia, oznaki zarazy ... I to właśnie zapowiedziała zagadka, powrót strasznego cep, ale z piekielną odmianą, wydaje się, że ktoś kontroluje chorobę i drzwi, gdzie chce ...
José Garcia wraca do jego interpretacji.
Czy znasz powieści Freda Vargasa, kiedy zaoferowano ci „Opuść szybko i wróć późno”?
José Garcia : Nie. Oczywiście słyszałem o tym, ale niczego nie czytałem. Kiedy Régis zasugerował mi „Zostaw szybko i wracaj późno”, tytuł mnie przykuł. Nie rozumiałem jego znaczenia, uważałem to za bardzo intrygujące, bardzo uwodzicielskie. Jak tylko przeczytałem scenariusz, uwielbiałem atmosferę, która z niego emanowała, chociaż jest oczywiste, że atmosfera jest jedną z najtrudniejszych rzeczy do przeniesienia do kina. Potem znalazłem oryginalną historię, pojedynczą, z tą małą ezoteryczną stroną, tym niemal barokowym wszechświatem. Ale przede wszystkim, co było świetne, to były postacie. I znalazłem to wszystko w powieściach Fred Vargas kiedy je czytam.
Dla fanów Freda Vargasa Adamsberg jest kultową postacią. Czy czułeś jakąś odpowiedzialność wobec tych czytelników?
José Garcia : Wiem, że mam ogromny ciężar na ramionach! Grałem już w filmach, które były adaptacjami powieści („The Bites of Dawn”, Tonino Benaquista, „Rozszerzenie pola walki„ Michel Houellebecq ”,„ Chopper ”Donald Westlake), ale nigdy, miałem tak wiele reakcji jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć! Ciągle spotykałem ludzi, którzy mówili do mnie: „Ach, czy jesteś Adamsbergiem?” Jest tylko ton, który różni się w zależności od tego, kto zadał pytanie. Od zdziwienia do zadowolenia. Byli też tacy, których czułem się trochę zazdrosny - rozumiem ich! - i ci, którzy byli dla mnie szczęśliwi. W każdym razie poczułem presję. Wiem więc, że mam wielką odpowiedzialność, a jednocześnie wiem, że mam bezwzględny obowiązek nie trzymać się literackiego pomysłu, bo inaczej jestem martwy! Film nie jest książką. Adaptacja musi być wierna duchowi, ale nigdy nie zapominając o kodeksach i regułach kina - inaczej zgubimy się i stracimy publiczność. Kino, zwłaszcza taki thriller, jest koniecznie kompromisem między wyobraźnią autora a rzeczywistością. Musiałem też dbać o ludzi, którzy nie znają Adamsberga i nie czytali powieści Vargasa.
Masz reputację za dużo pracy w swoich rolach. Jakie konkretne przygotowania wykonałeś dla „Pozostaw szybko i wróć późno”?
José Garcia : Już, aby zbliżyć się do Adamsberga jak najbliżej, jestem nasycony książkami, które jest bohaterem, w tym „Człowiekiem z niebieskimi okręgami”, gdzie pojawia się po raz pierwszy ... A potem, co było interesujące, zawsze w tej perspektywie trzymania się rzeczywistości kina, a nawet w skrócie rzeczywistości, miało to zapewnić, że poza aspektem romantycznym i historią, gestami i sytuacjami brzmi dobrze. Dlatego spotkaliśmy policjantów z brygady kryminalnej komandora Baudota. Widzieliśmy, jak działają, jak interweniowali, co było regulacyjne, co nie. Do szczegółów.Na przykład, ubierając się w dziewiątki i nosząc krawat: kiedy są na służbie, mogą zostać przyprowadzeni w ciągu dnia, aby pójść do ministra lub ambasadora ...
Dlaczego Michel Serrault jest twoim zdaniem dobrym Decambrais?
José Garcia Kiedy Adamsberg spotyka Decambrais, widzi faceta, który żył, którego rany są odczuwalne, a jednak jest całkowicie zaangażowany w tę sprawę, i to czyni go ujmującym. I natychmiast Decambrais mu się podoba. Podobnie jest z Serrault. Czujemy, że ma takie same rany, tę samą kruchość. Ta sama mieszanka uwodzenia, determinacji i wrażliwości ...
Znasz Marie Gillain?
José Garcia : Nie! Jest dobrym towarzyszem, żywym, hojnym, utalentowanym, przyjemnym do zabawy, do pracy, do życia ... Jak wszyscy, na tym zdjęciu ... Jest też młody Nicolas Cazalé. Bardzo miły dzieciak, ale nie gra absolutnie na jego sylwetce. Ma piękne sceny intensywności i emocji. Wierzę, że za długo będzie bolało! A potem oczywiście jest Olivier (Gourmet). Byłem zaskoczony widząc go jako szczupłego. Nie stracił nic ze swojej wewnętrznej siły. Z takim spojrzeniem z daleka, tym sposobem bycia zawsze trochę ponurym, musi tylko otworzyć usta, żeby coś się stało. On jest świetny. W pewnym momencie miał problemy z planowaniem i naprawdę modliliśmy się z Regisem, aby znaleźć rozwiązania. Nie było innego kryminalisty. On też jest świetnym towarzyszem zabaw.
Recenzja GirlsFromMainStreet „Pozostaw szybko i wróć późno”
Zacznijmy od wielu cech pisarza Fred Vargas : erudite, jej pomysły są oryginalne, jej umiejętne pióro, wie, jak radzić sobie z napięciem z konsekwencją i lekkością, a jej postacie są wyjątkowe i dobrze przedstawione. Adaptacja jednego ze swoich sukcesów może dać świetny film jako porażkę. Ponieważ to prace nie mogą być zepsute. Na szczęście zakład się powiódł.
Szczególnie dzięki pięciu scenarzystom, w tym Julienowi Rappeneau i Ariane Fert. Ci ostatni musieli dokonać bolesnych cięć w najmniej użytecznych fragmentach (i, jak powie ci każdy czytelnik, nie było ich wiele), ale zachowali całą złożoność i ruchy fabuły. Ponadto reżyserowi Régisowi Wargnier udało się odtworzyć wyjątkową atmosferę książki, której pomógł obsada: José Garcia, Olivier Gourmet, Lucas Belvaux, między innymi ...
Osiągnięcie: Regis Wargnier
Scenariusz: Julien Rappeneau, Ariane Fert, Harriet Marin, Lawrence Shore, Régis Wargnier
Aktorzy: Marie Gillain, José Garcia, Michel Serrault, Olivier Gourmet, Lucas Belvaux, Nicolas Cazale, Linh Dan Pham
Wyjście: 24 stycznia 2007
